De tien dagen durende onderhandelingen, die vanochtend zijn afgerond, waren bedoeld om een juridisch bindend verdrag op te stellen. Vertegenwoordigers van meer dan 180 landen kwamen bijeen om de groeiende wereldwijde plasticafvalcrisis aan te pakken. Desondanks ontstonden er al snel grote meningsverschillen over de reikwijdte en ambitie van het verdrag.

Belangrijkste knelpunten

Een belangrijk twistpunt was het voorstel om de productie van nieuw, of ‘maagdelijk’, plastic te beperken. Veel landen, gesteund door milieugroeperingen, drongen aan op bindende maatregelen. Olieproducerende landen en de VS verzetten zich echter tegen deze beperkingen, omdat zij plastic zien als een cruciale groeimarkt. Dit leidde tot een ontwerpvoorstel zonder wettelijk bindende maatregelen, wat voor veel kritiek zorgde.

De impasse

De teleurstelling over het uitblijven van een akkoord was groot. Franse en Deense ministers van Milieu uitten hun frustratie, en afgevaardigden uit Panama en Micronesië spraken van een ‘capitulatie’ en ‘een stap achteruit’. Ondanks deze tegenslag werd het belang van de openstaande punten voor toekomstige onderhandelingen benadrukt.

De weg vooruit

Met de onderhandelingen die vastlopen, is de toekomst onduidelijk. Zwitserland stelde een ‘time-out’ voor, terwijl andere landen pleiten voor een snelle hervatting. Meer dan 100 landen zijn bereid om overeenkomsten te sluiten, wat ook bepalend zal zijn voor de markt. De aanpassing van producten door plasticproducerende landen en bedrijven kan nu in een ander forum dan de VN plaatsvinden.